Hayatı dolu dolu yaşamak

En sevdiğim blog yazarlarından biri olan Minimal Anne son yazısında çok güzel bir şiir paylaşmış ve okuyunca çok etkilendim.

Gerçekten farkında mıyız yaşarken, yoksa hayat akıp gidiyor mu? Hayatı dolu dolu yaşamak için farkındalığımızı nasıl artırmalıyız ki? Bu konudaki önerileri araştırdım biraz ve paylaşmak istedim.

-An'a dikkatinizi verin ve odaklanın.

-Yemeğinizi yerken sadece tadına ve keyfine odaklanın.

-Birisi ile konuşurken dinlememezlik yapmayın, o kişiye tüm dikkatinizi verin.

-Kendiniz için ara-molalar verin ve o sırada neler oluyor diye etrafı inceleyin veya hiçbir şey yapmayın. Bu anlamda her sabah işe yürürken yolum çok kısa da olsa telefonu elime almıyorum ve etrafımı- ağaçları, kedileri- inceliyorum ve ne kadar güzel her şey diye düşünüp mutlu oluyorum :)

-Sabahları nefes egzersizi- yoga yapın. Denemek istiyorum bunu çok ama çok.

-Sadece bir işi aynı anda yapın.

-Acele etmeyin, yavaş ve anda kalarak işinizi yapın. Bu konuda öğreneceğim çok yol var sanırım.

Daha detaylandırılabilir bu farkındalık mevzusu ve üzerine eğilmem gereken önemli bir konu aslında. Hayatımın akıp gitmesini ve yaşlandıkça aslında nasıl geçmiş hayatım - hiçbir şey yapmamışım demek hiç istemediğim bir durum. Yani öz ve anılarla dolu bir yaşam...

Şiiri aşağıda okuyabilirsiniz.

Sevgilerle,

YAŞADIKLARIMDAN ÖĞRENDİĞİM BİR ŞEY VAR

Yaşadıklarımdan öğrendiğim bir şey var: Yaşadın mı, yoğunluğuna yaşayacaksın bir şeyi Sevgilin bitkin kalmalı öpülmekten Sen bitkin düşmelisin koklamaktan bir çiçeği

İnsan saatlerce bakabilir gökyüzüne Denize saatlerce bakabilir, bir kuşa, bir çocuğa Yaşamak yeryüzünde, onunla karışmaktır Kopmaz kökler salmaktır oraya

Kucakladın mı sımsıkı kucaklayacaksın arkadaşını Kavgaya tüm kaslarınla, gövdenle, tutkunla gireceksin Ve uzandın mı bir kez sımsıcak kumlara Bir kum tanesi gibi, bir yaprak gibi, bir taş gibi dinleneceksin

İnsan bütün güzel müzikleri dinlemeli alabildiğine Hem de tüm benliği seslerle, ezgilerle dolarcasına

İnsan balıklama dalmalı içine hayatın Bir kayadan zümrüt bir denize dalarcasına

Uzak ülkeler çekmeli seni, tanımadığın insanlar Bütün kitapları okumak, bütün hayatları tanımak arzusuyla yanmalısın Değişmemelisin hiç bir şeyle bir bardak su içmenin mutluluğunu Fakat ne kadar sevinç varsa yaşamak özlemiyle dolmalısın

Ve kederi de yaşamalısın, namusluca, bütün benliğinle Çünkü acılar da, sevinçler gibi olgunlaştırır insanı Kanın karışmalı hayatın büyük dolaşımına Dolaşmalı damarlarında hayatın sonsuz taze kanı

Yaşadıklarımdan öğrendiğim bir şey var: Yaşadın mı büyük yaşayacaksın, ırmaklara,göğe,bütün evrene karışırcasına Çünkü ömür dediğimiz şey, hayata sunulmuş bir armağandır Ve hayat, sunulmuş bir armağandır insana

Ataol Behramoğlu

#yasam #hayatıdoludoluyasa #yasamasevinci #mutluluk #ataolbehramoglu #minimalanne #siir